Die apostel Paulus maak ‘n ingrypend radikale stelling as hy in Filippense 1:21 verklaar : “Vir my is die lewe Christus en die sterwe wins.” ‘n Christen kyk anders kyk na die lewe*, ‘n Christen kyk ook anders na die dood. Dis so radikaal anders, dat die gemiddelde normale beskaafde mens dink jy is mal as jy verklaar : “Vir my is die lewe Christus en die sterwe wins.” Inderdaad klink dit mal om te sê : “Vir my is die lewe Christus” en nog maller (veral op ‘n dag soos vandag) om te sê : “die sterwe is wins.”
Geliefdes, hoe sien ons die dood? Mense hou nie daarvan om hieroor te praat nie en probeer dit ten alle koste vermy. Mense hou nie daarvan as jy vir hulle vra : Is jy gereed om te sterwe nie? Vir baie voel dit soos ‘n belediging of sommer net swartgallig en morbied om oor die dood te praat. Vandag hier by die afskeid van ‘n geliefde word ons as’t ware gedwing om hieroor na te dink. (en mag die Here dit positief in elkeen van ons se lewens gebruik)
Die ware rede vir ons ongemak met die dood is vrees. Die mens het ‘n vrees vir die dood, want diep in ons harte weet ons dat ons dan oop en bloot voor God sal staan wat dwarsdeur ons sal kyk.
Hierdie algemene vrees en ongemak wat ons oor die dood het, maak Paulus se stelling juis te meer radikaal, anders, heerlik, bevrydend! Waarom kan hy so iets kwytraak? (en onthou net weer hy skryf dit nie in ‘n akademiese omgewing soos ‘n studeerkamer nie, hy sê dit in ‘n tronk waar hyself die dood in die gesig staar) Hoe kry Paulus dit reg om so positief te wees? Die evangeliegebeure, die kruis en opstanding het vir altyd ‘n nuwe wending gebring oor hoe ons die dood moet beoordeel. In die Ou Testament was daar nog baie vaagheid oor die lewe na die dood (selfs vir die vrome koning Hiskia was die dood ‘n verskrikking) In die Nuwe Testament is daar ‘n positiewe siening oor die lewe na die dood en verloor die dood sy verskrikking. Daarom kan Paulus uitroep : “Dood, waar is jou angel? Doderyk, waar is jou oorwinning?” (1 Kor. 15:55) Hierdie nuwe positiewe siening van die dood is die direkte gevolg van Jesus uitwissing van ons sondeskuld aan die kruis (want ons sonde is die rede hoekom ons bang is vir die dood) en sy liggaamlike opstanding uit die graf. Hy het die dood oorwin en die lewe vir ewig ‘n werklikheid gemaak. Het die evangelie al jou siening oor die dood verander?
Soos daar verskillende houdings is oor die lewe is daar vandag verskillende houdings oor die dood. Toets jouself, hoe dink ek oor die dood? Wat is my eintlike gevoel oor die dood?
VREES vir die dood. Dis die groot vyand, die donker, skrikwekkende einde, waaraan ek liewers nie eens wil dink nie.
GELATE AANVAARDING van die dood. Ag, almal moet maar doodgaan... Ons trek maar skouers op...
DAPPER HOUDING teenoor die dood. Ek sal nie bang wees nie en sal nie wys ek is bang nie. Amper ‘n uitdagende houding. Ek sal nie huil nie, nie eers vandag nie...
SENTIMENTELE NAÏWITEIT rondom die dood. Mens hoor dit deesdae baie by roudienste en huldeblyke... “John speel nou rugby in die hemel vir die eerste span, Kobus jaag nou “rally” in die goue strate, Gert is seker stout soos altyd en die engele moet maar net aanpas en verlief neem...” Sentimentele snert, uitgespreek deur mense wat totaal onkundig is oor die Bybel se boodskap!
Die Woord van God daag ons vandag uit tot 'n nuwe siening:
DOOD IS WINS!
Die Christen se siening is iets heel anders : Die sterwe is wins! Nie net die afwesigheid van vrees nie, maar ‘n positiewe uitsien daarna. Maar ook ‘n nugtere berekende uitsien, gebou op feite!
Bybelse feite, Goddelike waarheidsfeite. Dis met ander woorde nie 'n futiele wensdenkery nie.
Wat beteken hierdie wins nou prakties? Twee sleutelbegrippe wat ons in Fil. 1:23 kry is belangrik : “heengaan, met Christus”
Wat beteken hierdie wins nou prakties? Twee sleutelbegrippe wat ons in Fil. 1:23 kry is belangrik : “heengaan, met Christus”
"...ek verlang daarna om heen te gaan en met Christus te wees, want dit is verreweg die beste;" (vers 23)
Wat sou hy bedoel met heengaan? 2 Kor. 5:1 gee vir ons ‘n leidraad. “Want ons weet dat as ons aardse tentwoning afgebreek word, ons 'n gebou het van God, 'n huis nie met hande gemaak nie, ewig, in die hemele.” Die dood is nie meer ‘n verskrikking nie, dis nie ‘n donker einde nie, dis ‘n verhuising van ‘n tydelike woning na ‘n ewige woning. Dis net ‘n oppak en vertrek na my finale blyplek.
Die kernrede vir Paulus se blydskap (en positiewe velrange) is dat hy met (by) Christus sal wees. Van aangesig tot aangesig sal ek Hom sien wat my liefgehad het en sy lewe vir my gegee het. Onbelemmerde en onverstoorde gemeenskap met die volmaak liefdevolle Jesus Christus. Geen pyn, geen sonde, geen twyfel, geen stryd, net die volmaakte teenwoordigheid van onbeskryflike liefde! Tuiskoms by my ware vaderland en my ware Redder-Koning! Paulus stel dit so : “Want ons burgerskap is in die hemele, van waar ons ook as Verlosser verwag die Here Jesus Christus," (Fil. 3:20)
Die kind van God het ‘n unieke beskouing van die lewe en van die dood! “Vir my is die lewe Christus en die sterwe wins.” Die “en” is baie belangrik. Dit koppel die twee helftes aanmekaar. NET mense wat kan verklaar “Vir my is die lewe Christus”, kan ook met vertroue sê : “die sterwe is wins.” Kan jy dit sê? Dit maak die verskil...AMEN
Om beter te verstaan wat beteken, “vir my is die lewe Christus”, kliek op LEWE
